شهر هوشمند  Smart City به شهری گفته می‌شود که بر اساس آخرین نظریه‌های تکامل یافته مدیریت شهری بر پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات، داری شش معیار اصلی باشد:

حکمروایی هوشمند (Smart Governance)

شهروند هوشمند (Smart Citizen)

محیط زندگی (Smart Environment) و محل زندگی (Smart Home) هوشمند

اقتصاد هوشمند (Smart Economy)

حمل و نقل هوشمند (Smart Mobility)

انرژی هوشمند (Smart Energy)

شهر هوشمند یک منطقه شهری است که از سنسورهای مختلف الکترونیکی برای جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل آن‌ها استفاده می‌کند، که این اطلاعات برای مدیریت دارایی‌ها و منابع شهری مورد استفاده قرار میگیرد. این پروسه، شامل اطلاعات جمع‌آوری شده از شهروندان، دستگاه‌ها و منابع شهری است که پردازش و تجزیه و تحلیل می‌شود تا به نظارت و مدیریت ترافیک و حمل و نقل، سیستم، نیروگاه، آب، تأمین شبکه های، زباله، مدیریت، قانون اجرای سیستم‌های اطلاعاتی و مدارس و کتابخانه‌ها و بیمارستان‌ها و دیگر خدمات اجتماعی کمک کند. در واقع شهر هوشمند، ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و دستگاه‌های مختلف متصل به شبکه اینترنت اشیاء است. تکنولوژی شهر هوشمند اجازه کنترل قسمت های مختلف شهری، بدون حضور فیزیکی شخص مسئول را میدهد.

شهر آمستردام نمونه‌ای از یک شهر هوشمند است. به گونه‌ای که چراغ‌های شهر آمستردام ارتقاء داده شده‌اند تا به شوراهای شهر اجازه دهند که بر اساس میزان رفت و آمد مردم به صورت پیاده نور چراغها را کم و زیاد کنند.  یکی از نمونه‌های اپلیکیشن‌های نوشته شده توسط شهروندان، Mobypark  است . اپلیکیشنی که به صاحبان پارکینگ‌ها اجازه می‌دهد که جای پارک خصوصی شان را برای مبلغی، به شهروندان دیگر اجاره دهند. در مرحله بعد، اطلاعات جمع‌آوری شده از این اپلیکیشن توسط شهرداری مطالعه می‌شود تا نسبت عرضه و تقاضای پارکینگ در مناطق مختلف آمستردام را بررسی کنند و بر اساس آن توزیع خدمات را بهبود ببخشند. همچنین تعدادی از خانه‌های شهر به کنتورهای برق هوشمند مجهز شده‌اند که به صورت خودکار به خانه‌هایی که مصرف برق خود را کاهش دهند مشوق‌های مالی می‌دهد.

تبدیل شهرها به شهر هوشمند چیزی بیش از یک روند است. آنها موج آینده هستند، زیرا جهان در حال تبدیل شدن است، و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2050 بیش از 60% دنیا در شهر هوشمند زندگی کنند.

طبق گزارش شرکت بین المللی IDC، در سراسر جهان، هزینه های فن آوری شهر هوشمند به 80 میلیارد دلار در سال 2016 رسید و انتظار می رود که تا سال 2021 به 135 میلیارد دلار افزایش یابد. شهرها به صورت دیجیتالی تغییر می یابند تا جنبه های زیست محیطی، مالی و اجتماعی زندگی شهری را بهبود بخشد. IDC توسعه شهر هوشمند با سیستم عامل های رایج و افزایش کارایی در سراسر سیستم‌ها با ماموریت های هوشمند را به عنوان یک ابتکار هوشمندانه برای سرمایه گذاری در فن آوری‌ها در کل شهر تعریف می کند. IDC معتقد است که اولویت های استراتژیکی در هر شهر شناسایی خواهد شد و بر اساس اطلاعات بدست آمده تحولات دیجیتالی در شهرهای مختلف انجام می‌شود، اما تحقیقات نشان می دهد که سرمایه گذاری در شهرهای هوشمند مختلف می تواند تفاوت های قابل توجهی داشته باشد.