شهرهای هوشمند از اینترنتی که توسط دستگاه های (IOT) فراهم شده و این دستگاه ها دارای هوش مصنوعی میباشند استفاده میکنند که این روش در بین شهرها بسیار مورد بهرهبرداری قرار گرفته است.
سازندگان مزایای این شهرهای ایده آل که مبتنی بر داده ها هستند را منتشر میکنند، اما من به عنوان یک نقشه کش شهری نسبت به این بازاریابی مردد هستم. در گذشته نوآوری های شهری تصویری ایجاد میکرد که اهداف و نتایج واقعی آنها را پنهان میکردند. شهرهای بازسازی شده به عنوان (باغ شهرها) فروش میرفتند اما باز به حالت اولیه باز میگشتند . بازسازیها در دهه 80 میلادی باعث حذف شدن کسب و کارهای کوچک و ساکنین فقیر شد تا جا برای شرکت ها، استادیومها و انجمنها باز شود و موجب شد مسئولین شهرهایی که همه شهروندان آن را ترک کرده بودند به این فکر کنند که چرا خریداران به سمت بازارهای حومه شهر میروند. این رقابت برای جذب سازندگان موجب افزایش بیش از حد قیمت مسکن، اعیانی شدن محلهها، نابرابری درآمدها و بی خانمانی افراد شد. همانطور که نقشه کش ها میگویند در دقیق ترین برنامه ریزیها هم ممکن است اشتباهاتی ایجاد شود. شهرهای هوشمند به وجود آمده اند تا شهرهارا امنتر سالمتر و ثروتمندتر نمایند آیا این امر محقق شده است؟ اثرات واقعی آنها چه چیزهایی بودهاند؟
شهرهای هوشمند: مکانی با نظارت های وحشتناک و سیستم های بلیطی. شهرهای هوشمند از یک فاجعه به وجود آمده اند بعد از حملات 11 سپتامبر نیویورک و سایر شهرها دوربین های نظارتی 24x7و AL نصب کردند تا از مکان های عمومی محافظت کنند . شهرها روزانه حجم زیادی اطلاعات با رویه های مشخص و بدون هیچگونه بازبینی عمومی جمع آوری میکنند . درچین نمایه سازی اجتماعی جهت نظارت بر رفتارهای سیاسی و اجتماعی به عنوان راهی برای کنترل حق مسکن و حق سفر استفاده میشود.
برای تامین مالی ابتکارات شهری پس از اتمام کمک هزینه های اولیه بسیاری از شهرها برای صدور بلیط پارکینگ و بلیط های جریمه های ترافیکی از سیستم های اندازه گیری هوشمند استفاده میکنند. در شهرهایی که با کمبود پول نقد مواجه هستند این سیستم جریمههای هوشمند تبدیل به منبع عمده درآمد شده است . اگر چه سیستم اندازه گیری هوشمند آلودگی هوا را کنترل میکند به این صورت که استفاده از وسایل نقلیه گازی را افزایش میدهد و در این سیستم مردم از دوچرخه سواری و وسایل نقلیه عمومی و یا ماشین های الکتریکی استفاده میکنند.
از زمان تصمیم پیمان پاریس بسیاری از شهرها سیاست های پایداری را به برنامه ی شهرهای هوشمند خود با شعار هرچه اندازه گیری میشود قابل مدیریت است اضافه میکند . سنسورهای (IOT) و(AL ) برای مدیریت و کاهش ترافیک مصرف انرژی و انتشار کربن مورد استفاده قرار میگیرند. بسیاری از این برنامه ها در اندازه گیری و کسب درآمد از سیاستهای اقلیمی موفق بوده اند.
با افزایش چشمگیر طوفانها، آتشسوزی جنگلها و بلایای دیگر میبینیم که شهرها برنامهریزی بازیابی را به برنامههای خود برای شهرهای هوشمند اضافه کردهاند. بیمهگران، سرمایهگذاران، سازندگان، گروههای امداد سریع و شهرهایی که سالانه هزاران نفر و دهها میلیارد دلار ضرر میکنند، بدنبال ابزارهای AI بنیان پیشبینی آب و هوا و خسارت هستند. امروزه شهرها در نتیجه تشدید گرمایش جهانی، استفاده از فناوریهای هوشمند برای پیشبینی و مدیریت آتشسوزی، پلیس، خدمات درمانی، آب، بهداشت و دیگر خدمات عمومی در خلال و پس از بلایا را در نظر دارند. شهرهای هوشمند، طرحهای کسب وکار نوآورانه نیز دنبال میکنند. مقامات شهر پائولو آلتو به جای ملزم سازی مالکان به نصب صفحههای خورشیدی ، انرژی تجدیدپذیر را با قیمتهای رقابتی از شرکتهای شبکه خورشیدی خریداری میکنند و بدین وسیله تغییر رویه به انرژیهای پاک را سرعت میبخشند و در نتیجه در زمان و پول شهروندان صرفهجویی میکنند. شهرهای بیشتری از تدارکات آزاد برای توسعه سریع و ارزان شبکههای هوشمند بهره خواهند گرفت. در حال حاضر برخی از شهرها به دنبال کشف روشهایی برای مشارکت فعال شهروندان و شرکتها از طریق برنامههای تلفنی تحت مدیریت سیستمهای AI میباشند مانند Civic Bridge Day در سانفرانسیسکو که طی آن شرکتها و گروههای اجتماعی برای برنده شدن در مناقصات شهری به تهیه نمونههای اولیه میپردازند. شهرهای هوشمند به تدریج یاد میگیرند که از دشواریها و چالشها برای بکارگیری فناوریهای کارگشا بهره بگیرند و در عین حال مشارکت شهروندان، شفافیت، حاکمیت و جوابگویی آژانسهای شهری، شهروندان، کسب و کارها و بازدیدکنندگان را تضمین میکنند. هدف نهایی آنها، تغذیه «شهروندان دانشمند هوشمندی» است که هر کدام در راستای بهبود خدمات شهری تلاش میکند.
آرمان تمامی شهروندان، مقامات و کسب و کارها، داشتن شهری سبز است که آزاد، منصفانه، ایمن و برابر باشد(شهری روی تپه) که به دلیل ترافیک، آوارگی و افزایش اختلاف سطح درآمد تحقق آن دشوار گردیده است. شهرهای هوشمند چگونه میتوانند اهداف خود من جمله مدارس و مشاغل باکیفیت، مسکن مناسب، حمل و نقل راحت، فضای ازاد و فعالیتهای پرمایه فرهنگی را محقق سازند و در عین حال مصرف انرژی و انتشار کربن را مطابق با پیمان پاریس کاهش دهند؟ اهداف مذکور لوکس یا رویا نیستند بلکه اگر بخواهیم از گرمایش سریع جهانی اجتناب کنیم و شهرهایی را بسازیم که ارزش زندگی کردن داشته باشند، اجباری نیز خواهند بود. آنها در صورتی تحقق خواهند یافت که شهرها دوباره در زیرساخت اجتماعی سرمایهگذاری کنند(امری که در چندین دهه گذشته نادیده گرفته شده است). VR/AR,IoT, AI، بلکچین و دیگر فناوریهای کارگشا ابزارهای قدرتمندی هستند که میتوانند ترقیآفرین باشند و تحولات مثبت را سرعت ببخشند البته مشروط به اینکه سیاستهای شهری هوشمندانه را پیگیری کنیم. برخی از آنها را نام ببرید؟ مسکن مناسب با تراکم بیشتر در نزدیکی مراکز حمل و نقل در محلههای دارای پیادهرو مناسب، سبزکردن شهرها برای کاهش کربن و استرس، جذابسازی مراکز شهری برای تشویق هنر، موسیقی، ورزش و دیگر فعالیتهای اجتماعی، مدارس نوآورانهای که نسلها را پیوند میدهند و احیای غرور مدنی در قالب همکاری برای بهبود شهرهایمان. ما انسانها، موجوداتی اجتماعی هستیم که تنها با همکاری میتوانیم توان بالقوه خود را تا بالاترین سطح بالفعل سازیم. شهرهای هوشمند واقعی، شهروندان هوشمند را پرورش میدهند. در نهایت اینکه شهرها صرفاً ساختمان و شبکه هوشمند نیستند. آنها از مردمانی تشکیل شدهاند که میخواهند رویای خود مبنی بر زندگی بهتر را محقق سازند.
شریدان تاتسونو یکی از بنیانگذاران Onerealit.coms است و مدلهای VR را برای برنامهریزی اجتماعی پایدار و آموزش تجهیزات ساختمانی تولید میکند وی یکی از فارغالتحصیلان رشته طراحی مسکن و توسعه اجتماعی هاروارد است و در صنایع نیمههادی و اینترنت فعالیت داشته است. به مقالات شریدان درباره VR/AR, IoT و AI در رابطه با برنامهریزی شهری پایدار رجوع کنید.
افزودن کامنت